Tijd vliegt....
Door: Yvette
Blijf op de hoogte en volg Yvette
12 Augustus 2013 | Spanje, Moraira
Hola!
Moe en uitgeput breng ik jullie op de hoogte van 'waar ik nu ben' en wat ik heb gedaan. Op dit moment schrijf ik deze blog vanaf mijn super chille balkon met prachtig uitzicht met een heldere lucht maan en veel sterren. Voordat ik jullie verder vertel over de fantastische villa, zal ik eerst vertellen over hoe ik hier in Moraira gekomen ben. Na al die dagen, weken en maanden te hebben gewacht was het eindelijke tijd om te vertrekken... Omdat we zondag om 7 uur al naar Alicante vlogen zijn we, met Chantal als chauffeur, richting Schiphol gereden. Els, m'n ouders en ik sliepen in het Ibis hotel bij Schiphol en namen vanaf daar afscheid met Chantal na met haar lekker te hebben gedineerd. Na een vrijwel slapeloze nacht zijn we om 4 uur opgestaan om om 5 uur richting Schiphol geshuttled te worden. Gelukkig na maar een half uurtje gewacht te hebben op Schiphol konden we gaan boarden en kwamen we 2,5 uur later aan in Alicante. Na een huurauto te hebben afgehaald zijn we met z'n vieren richting villa 'The Palms' in Moraira gereden waar de verhuiswagen al op ons stond te wachten. Fantastisch mooie villa met heerlijk eigen zwembad! Foto's volgen! Na zondag de hele dag spullen uitgepakt te hebben, meubelen in elkaar te hebben gezet en schoongemaakt te hebben kon ik eindelijk neerploffen in mijn bed (lees: twee matrassen op elkaar gestapeld in de woonkamer). Om toch normaal in een bed te kunnen slapen hebben Bert en ik vanochtend meteen de rest mijn bed in elkaar gezet, nadat papa en Bert gisteravond al begonnen waren. Na vandaag weer de hele dag meubelen in elkaar te hebben gezet en het meeste te hebben verhuisd en uitgepakt ben ik er wel een beetje klaar mee, dus gelukkig is het meeste nu verhuisd! Met flink wat spierpijn zal ik morgen beginnen aan mijn eerste werkdag, althans een gesprek hebben bij appartementenhotel Casa Pauline waar ik de komende twee maanden sowieso zal werken. Ik ben heel benieuwd hoeveel ik daar kan werken, wat voor werk ik ga doen en of ik een beetje genoeg verdien om wat te kunnen sparen voor de wereldreis! Om bij en weer terug van de casa te komen hebben ik twee grote hordes te overkomen: de weg vinden en weer terug vinden door ingewikkelde wijkjes en de grootste horde fietsen door een land waar vrijwel niet gefietst wordt en de bevolking niet schroomt om het gaspedaaltje, ook in de bochten, wat harder in te trappen... hopen dat dat goed gaat! Als ik nog leef, laten we het hopen, laat ik jullie natuurlijk snel weten hoe het werken hier is, of ik een tweede baantje heb kunnen vinden en of ik me al een beetje heb kunnen mengen tussen de Spaanse bevolking!
A bientot! (Oh nee, dat is Frans)......Adios!
Moe en uitgeput breng ik jullie op de hoogte van 'waar ik nu ben' en wat ik heb gedaan. Op dit moment schrijf ik deze blog vanaf mijn super chille balkon met prachtig uitzicht met een heldere lucht maan en veel sterren. Voordat ik jullie verder vertel over de fantastische villa, zal ik eerst vertellen over hoe ik hier in Moraira gekomen ben. Na al die dagen, weken en maanden te hebben gewacht was het eindelijke tijd om te vertrekken... Omdat we zondag om 7 uur al naar Alicante vlogen zijn we, met Chantal als chauffeur, richting Schiphol gereden. Els, m'n ouders en ik sliepen in het Ibis hotel bij Schiphol en namen vanaf daar afscheid met Chantal na met haar lekker te hebben gedineerd. Na een vrijwel slapeloze nacht zijn we om 4 uur opgestaan om om 5 uur richting Schiphol geshuttled te worden. Gelukkig na maar een half uurtje gewacht te hebben op Schiphol konden we gaan boarden en kwamen we 2,5 uur later aan in Alicante. Na een huurauto te hebben afgehaald zijn we met z'n vieren richting villa 'The Palms' in Moraira gereden waar de verhuiswagen al op ons stond te wachten. Fantastisch mooie villa met heerlijk eigen zwembad! Foto's volgen! Na zondag de hele dag spullen uitgepakt te hebben, meubelen in elkaar te hebben gezet en schoongemaakt te hebben kon ik eindelijk neerploffen in mijn bed (lees: twee matrassen op elkaar gestapeld in de woonkamer). Om toch normaal in een bed te kunnen slapen hebben Bert en ik vanochtend meteen de rest mijn bed in elkaar gezet, nadat papa en Bert gisteravond al begonnen waren. Na vandaag weer de hele dag meubelen in elkaar te hebben gezet en het meeste te hebben verhuisd en uitgepakt ben ik er wel een beetje klaar mee, dus gelukkig is het meeste nu verhuisd! Met flink wat spierpijn zal ik morgen beginnen aan mijn eerste werkdag, althans een gesprek hebben bij appartementenhotel Casa Pauline waar ik de komende twee maanden sowieso zal werken. Ik ben heel benieuwd hoeveel ik daar kan werken, wat voor werk ik ga doen en of ik een beetje genoeg verdien om wat te kunnen sparen voor de wereldreis! Om bij en weer terug van de casa te komen hebben ik twee grote hordes te overkomen: de weg vinden en weer terug vinden door ingewikkelde wijkjes en de grootste horde fietsen door een land waar vrijwel niet gefietst wordt en de bevolking niet schroomt om het gaspedaaltje, ook in de bochten, wat harder in te trappen... hopen dat dat goed gaat! Als ik nog leef, laten we het hopen, laat ik jullie natuurlijk snel weten hoe het werken hier is, of ik een tweede baantje heb kunnen vinden en of ik me al een beetje heb kunnen mengen tussen de Spaanse bevolking!
A bientot! (Oh nee, dat is Frans)......Adios!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
