Mission....failed
Door: Yvette
Blijf op de hoogte en volg Yvette
18 Augustus 2013 | Spanje, Moraira
Voor de laatste keer, hola!
Gaan of blijven.... iets wat sinds dinsdag continu door mijn hoofd heeft gespookt. Maar laat ik bij het begin beginnen. Wat ik al verteld had is dat ik dinsdag ZOU beginnen met werken bij de bed and breakfast. Inderdaad... zou. Dinsdag, 11 uur, kwam ik daar aan met het idee dat ik een kennismakingsgesprek zou hebben en deze week zou kunnen beginnen met werken. Het eerste wat gezegd werd toen ik daar aan kwam was: we hebben geen werk voor je, we hebben iemand anders aangenomen. Met dit in mijn hoofd heb ik de rest van het gesprek zonder intensief te luisteren uitgezeten en ben ik er daarna snel vandoor gegaan. Dus... geen baantje, niks, nada, 0 uur. Dit betekende als ik geen baan kan vinden, ik geen inkomen heb en terug moet Nederland. Met deze gedachte in mijn achterhoofd ben ik als een gek op zoek gegaan naar een baan. Grootste kans dat ik iets zou 'kunnen' vinden in de horeca, dus ik ben meteen begonnen met restaurants bellen en heb de oude eigenaar van m'n ouders ingeschakeld voor hulp, evenals de makelaar van m'n ouders en de oude Spaanse lerares van Meike Bouwer(bedankt nog Meike!). Enige positieve reactie was van een restaurant waar ik al eerder contact mee heb gehad toen ik nog in Nederland was, Fishy Fishy. Na hier op gesprek te zijn geweest kwam ik erachter dat het nog lastiger zou worden dan ik dacht. Bij dit restaurant kon ik MISSCHIEN hooguit 1 à 2 avonden in de week aan het werk. Had ik dus niks aan. Met nog steeds het idee dat ik iets moest vinden ben ik meteen na het gesprek bij restaurants langs geweest, verrassend genoeg zonder resultaat. Op goed geluk de dag erna een rondje gereden na op bezoek te zijn geweest bij de super vriendelijke makelaar van m'n ouders(niet sarcastisch bedoeld!). Na al zoveel restaurants binnen te zijn gelopen had ik er een hard hoofd in, maar tot mijn grote verrassing kreeg ik binnen 10 seconden bij het restaurant no nonsense een positieve reactie van de super leuke en vriendelijke eigenaresse Jacqueline en kon ik die zelfde avond(donderdag) om 7 uur 's avonds meteen komen en kijken of ik het leuk vond. Met, natuurlijk, de grootste zenuwen die avond op weg gegaan naar no nonsense en zonder enige horeca ervaring in het diepe gegooid. Na ongeveer een uur tijd en een fles cola over een peuter heen te hebben gegooid dacht ik, shit dit is niks voor mij. Maar ik dacht ik geef het een kans en maak de avond af. Aan het einde van de avond gesprek gehad met de eigenaresse en overlegd wat zij van mij verwacht. 7 avonden in de week.... tot 1/2 uur 's nachts. Dit zou betekenen dat ik elke avond zou werken en weinig tijd zou hebben om 's avonds de stad in te gaan en andere mensen dan mijn collega's te ontmoeten. Om niet te snel mijn conclusies te trekken ben ik vrijdag ook nog aan het werk gegaan. Deze avond ging al wat makkelijker en werd al een stukje leuker ondanks de onwennigheid. Ik kwam erachter dat het leuke collega's zijn en een leuke plek is om te werken. Maar... de volgende ochtend kwamen mijn ouders met het nieuws: als je blijft huren we een auto en kan je niet meer terug als je het niet leuk vind en je je draai niet kan vinden. Toen ging ik goed nadenken en bij mezelf na: wat doe ik liever? Blijf ik liever twee maanden in m'n eentje in Spanje, 7 dagen werken, met de kans dat ik niet veel mensen ontmoet of ga ik terug naar Nederland en spendeer ik mijn laatste twee maanden voordat ik 7 maanden wegga met mijn lieve vrienden en familie! Na veel peinzen en nadenken was mijn beslissing gemaakt. Ik ga terug naar Nederland. Na het restaurant geïnformeerd te hebben en nog een laatste avond gewerkt te hebben vlieg ik, ondanks de ontzettend positieve reacties van het restaurant over mijn werkzaamheden(blijkbaar was ik beter dan ik dacht, ja ja, ondanks de cola!), morgenochtend terug naar Nederland....
Na dit super heftige nieuws kan ik jullie vertellen dat deze blog eventjes op non-actief wordt gesteld aangezien jullie mij natuurlijk gewoon weer in het echt gaan zien en ik waarschijnlijk geen bijzondere dingen zal gaan meemaken de komende tijd... nou ja.. je weet maar nooit natuurlijk! Richting de meeste spannende en fantastische datum dit jaar, 2 november, zullen jullie weer van mij horen en luid ik, waarschijnlijk, mijn vetste, leukste, spannendste, coolste, fantastische en meest awesome onderneming die ik in een lange tijd zal ondernemen in!
Tot dan!
Adios voor nu!
Gaan of blijven.... iets wat sinds dinsdag continu door mijn hoofd heeft gespookt. Maar laat ik bij het begin beginnen. Wat ik al verteld had is dat ik dinsdag ZOU beginnen met werken bij de bed and breakfast. Inderdaad... zou. Dinsdag, 11 uur, kwam ik daar aan met het idee dat ik een kennismakingsgesprek zou hebben en deze week zou kunnen beginnen met werken. Het eerste wat gezegd werd toen ik daar aan kwam was: we hebben geen werk voor je, we hebben iemand anders aangenomen. Met dit in mijn hoofd heb ik de rest van het gesprek zonder intensief te luisteren uitgezeten en ben ik er daarna snel vandoor gegaan. Dus... geen baantje, niks, nada, 0 uur. Dit betekende als ik geen baan kan vinden, ik geen inkomen heb en terug moet Nederland. Met deze gedachte in mijn achterhoofd ben ik als een gek op zoek gegaan naar een baan. Grootste kans dat ik iets zou 'kunnen' vinden in de horeca, dus ik ben meteen begonnen met restaurants bellen en heb de oude eigenaar van m'n ouders ingeschakeld voor hulp, evenals de makelaar van m'n ouders en de oude Spaanse lerares van Meike Bouwer(bedankt nog Meike!). Enige positieve reactie was van een restaurant waar ik al eerder contact mee heb gehad toen ik nog in Nederland was, Fishy Fishy. Na hier op gesprek te zijn geweest kwam ik erachter dat het nog lastiger zou worden dan ik dacht. Bij dit restaurant kon ik MISSCHIEN hooguit 1 à 2 avonden in de week aan het werk. Had ik dus niks aan. Met nog steeds het idee dat ik iets moest vinden ben ik meteen na het gesprek bij restaurants langs geweest, verrassend genoeg zonder resultaat. Op goed geluk de dag erna een rondje gereden na op bezoek te zijn geweest bij de super vriendelijke makelaar van m'n ouders(niet sarcastisch bedoeld!). Na al zoveel restaurants binnen te zijn gelopen had ik er een hard hoofd in, maar tot mijn grote verrassing kreeg ik binnen 10 seconden bij het restaurant no nonsense een positieve reactie van de super leuke en vriendelijke eigenaresse Jacqueline en kon ik die zelfde avond(donderdag) om 7 uur 's avonds meteen komen en kijken of ik het leuk vond. Met, natuurlijk, de grootste zenuwen die avond op weg gegaan naar no nonsense en zonder enige horeca ervaring in het diepe gegooid. Na ongeveer een uur tijd en een fles cola over een peuter heen te hebben gegooid dacht ik, shit dit is niks voor mij. Maar ik dacht ik geef het een kans en maak de avond af. Aan het einde van de avond gesprek gehad met de eigenaresse en overlegd wat zij van mij verwacht. 7 avonden in de week.... tot 1/2 uur 's nachts. Dit zou betekenen dat ik elke avond zou werken en weinig tijd zou hebben om 's avonds de stad in te gaan en andere mensen dan mijn collega's te ontmoeten. Om niet te snel mijn conclusies te trekken ben ik vrijdag ook nog aan het werk gegaan. Deze avond ging al wat makkelijker en werd al een stukje leuker ondanks de onwennigheid. Ik kwam erachter dat het leuke collega's zijn en een leuke plek is om te werken. Maar... de volgende ochtend kwamen mijn ouders met het nieuws: als je blijft huren we een auto en kan je niet meer terug als je het niet leuk vind en je je draai niet kan vinden. Toen ging ik goed nadenken en bij mezelf na: wat doe ik liever? Blijf ik liever twee maanden in m'n eentje in Spanje, 7 dagen werken, met de kans dat ik niet veel mensen ontmoet of ga ik terug naar Nederland en spendeer ik mijn laatste twee maanden voordat ik 7 maanden wegga met mijn lieve vrienden en familie! Na veel peinzen en nadenken was mijn beslissing gemaakt. Ik ga terug naar Nederland. Na het restaurant geïnformeerd te hebben en nog een laatste avond gewerkt te hebben vlieg ik, ondanks de ontzettend positieve reacties van het restaurant over mijn werkzaamheden(blijkbaar was ik beter dan ik dacht, ja ja, ondanks de cola!), morgenochtend terug naar Nederland....
Na dit super heftige nieuws kan ik jullie vertellen dat deze blog eventjes op non-actief wordt gesteld aangezien jullie mij natuurlijk gewoon weer in het echt gaan zien en ik waarschijnlijk geen bijzondere dingen zal gaan meemaken de komende tijd... nou ja.. je weet maar nooit natuurlijk! Richting de meeste spannende en fantastische datum dit jaar, 2 november, zullen jullie weer van mij horen en luid ik, waarschijnlijk, mijn vetste, leukste, spannendste, coolste, fantastische en meest awesome onderneming die ik in een lange tijd zal ondernemen in!
Tot dan!
Adios voor nu!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
