Outbackchallenge

Outbackchallenge

Daar ben ik weer! En gelukkig wat sneller dan de vorige keer! De laatste blog die ik voor jullie schreef was op mijn 16 persoons dorm(ja ja 16 persoons! En vooral met Aziaten en geloof me of niet maar die leven op een of andere manier snachts ipv overdag... Erg prettig!) in Melbourne. Emma was die dag net vertrokken en nu moest ik in m'n eentje Melbourne gaan verkennen. Het verschil tussen alleen en samen reizen is toch wel vrij groot. In deze periode kwam ik erachter dat ik toch eigenlijk wel een lui zwijn ben(wat ik stiekem al wel wist) en als ik iets niet hoef te doen ik het ook gewoon niet doe. Hierdoor ben ik misschien een toerist die niet alle highlights van een stad/plek ziet, maar daarentegen maakt dat me ook eigenlijk geen echte toerist wat ik toch wel heel fijn vind. Mijn idee van echt reizen is het ondervinden van hoe mensen op die plek leven en wat zij doen in hun dagelijkse leven en vrije tijd. Daarom heb ik de resterende tijd in Melbourne naast dat ik toch wel een aantal highlights heb bezocht zoals eureka skydeck(hoogste gebouw in Melbourne) me met name begeven op 'chill'plekken in Melbourne en gedaan alsof ik daar op mijn vrije zondag lekker bij de rivier lag, kopje koffie in een koffietentje dronk, rondje door de stad gelopen, dagje op St. Kilda beach gelegen en daarmee zelfs de stad al een beetje uit m'n hoofd kende wat voor mij best bijzonder is aangezien mijn richtingsgevoel vrij waardeloos is! Nou moet ik zeggen dat dat me deze reis behoorlijk meevalt. Wat dat betreft ben ik toch boven mezelf uitgestegen met nul keer te verdwalen! Leerzame reis dus!
Oke genoeg onzin. Jullie willen natuurlijk weten wat ik in de afgelopen periode verder heb gedaan en wat interessants horen...

Dat zal ik jullie nu vertellen. Na mijn tot nu toe favoriete stad Melbourne te hebben verlaten met de nachtbus kwam ik in het vroege ochtendlicht(6 uur) aan bij m'n hostel in adelaide(wat later het smerigste hostel tot nu toe bleek te zijn met bedden waarbij je op de lattenbodem ligt ipv op een matras). Wat ik al had gehoord is dat adelaide geen fantastische stad is. Nou dat klopt inderdaad. Aangezien het een vrij saaie stad is heb ik in drie dagen tijd alleen maar geshopt, met m'n boekje bij de rivier gelegen, uit eten geweest en een expositie van Volkswagen kevers en busjes bekeken. Niet echt veel dus. Maar de sfeer was er wel goed dus dat was in ieder geval een pluspunt. Maar ik was blij toen het eindelijk 26 november was want toen begon ik aan het hoogtepunt van deze periode.... Mijn rock patrol outback tour!

Zonder echt te weten wat ik kon verwachten werd ik s'ochtends vroeg opgehaald bij mijn hostel met een vervoersmiddel wat de komende 6 dagen mijn tweede huis zou zijn en ging de challenge in de outback van start. Bij binnenkomst van dat huis was het al meteen gezellig en werden er al ongeveer wedjes gelegd over welke Nederlander het eerst uit de kleren zou gaan(er waren maar 2 Nederlands inclusief mij en we waren het allebei niet van plan dus de theorie dat Nederlanders het eerst uit de kleren gaan klopt niet....toch?).
Om een te lang verhaal te voorkomen geef ik jullie even een samenvatting van de awesomeness van afgelopen week! Om te beginnen met de leuke dingen(want ja er waren ook minder leuke dingen): wandeling door een kloof, rondleiding door een opalmijn, hike door kata tjuta, wandeling om uluru, hike door kings canyon, slapen in swags(soort slaapzakken op de grond), de meest waanzinnige sterrenhemels zien die ik ooit heb gezien en afsluiten met een supergezellige avond die voor sommigen eindigden met iets te veel drank(en deze keer was ik het niet eens!). Als de tour alleen bestond uit deze dingen was het een perfecte tour geweest. Maar natuurlijk was het niet perfect en waren er ook minder leuke dingen, waaronder irritante mensen en meer dan de helft van de dagen regen(in de woestijn!). Maar verder niet uitwijdend over de minder leuke dingen zal ik verdergaan met m'n verhaal. Wat eigenlijk toch ook weer een minder leuk ding is want de tour eindigde in Alice Springs. Ik geloof niet dat ik dit snel zou zeggen maar eerlijk waar is het de meest saaie, depressieve, suffe en afschuwelijke stad die ik ooit heb gezien. Mijn excuses voor de inwoners ervan maar dit is de enige plek tot nu toe waar ik nooit meer van m'n leven heen zou gaan. Maar goed, daarmee sloot ik een te gekke week in de outback af waar ik het levend vanaf heb gebracht ondanks gevaarlijke hikes langs kloven in de regen en aan de andere kant extreme hitte!

Na gelukkig maar twee nachten ben ik van Alice Springs naar cairns gevlogen waar het tijd was voor mijn verjaardag! Helaas kon ik dit niet met m'n zus vieren aangezien die per ongeluk een paar dagen later pas aankomt in cairns maar daar gaan we maar niet verder over uitwijden, he tal?;) met 's middags bij de lagoon te hebben gechilled in m'n eentje en 's avonds met Iris(van de tour) uit eten te zijn geweest en naar een bar zijn geweest was het toch een andere verjaardag dan anders. Maar goed, voor alles moet een eerste keer zijn en voor mij was dit zeker een eerste keer voor het vieren van m'n verjaardag aan de andere kant van de wereld met een superleuk meisje die ik pas een week ken!

Deze week sluit ik mijn week in cairns af en wacht ik met spanning af wanneer Chantal precies op de deur van m'n hostel aanklopt en ik haar eindelijk een knuffel kan geven en we onze trip samen kunnen beginnen!

Sorry voor het weer veel te lange verhaal maar hoop dat jullie het nog leuk vinden om mijn gezwijmel te lezen!

Na het schrijven van deze blog duik ik nu m'n bed in met twee hele leuke Engelssprekende jongens in een stad vol met aboriginals(die btw niet sporen en ik volkomen begrijp dat het niet helemaal botert tussen de locals en de aboriginals) en hoop ik snel weer wat van me te laten horen!

Liefs xxx

P.S. Die jongens liggen niet bij mij in bed hoor! Zijn alleen maar m'n kamergenoten! Maar is wel lekker knus op een kleine kamer met z'n drieën... Eens een keer wat anders dan girl dorms! Maar het stinkt wel....

P.P.S. Ik hoop dat ik met deze blog een beetje zonneschijn en warmte in het koude Nederland breng. Zo niet, dan in ieder geval in jullie levens!
En onthoud bij alles wat je doet(mijn favoriete uitspraak die ik deze reis heb gelezen): happiness is not a destination. It is a way of life.
En dit las ik in Alice Springs dus als je m'n verhaal goed hebt gelezen dan snap je dat als zij het kunnen, je het in Nederland al helemaal kan!


Verstuurd vanaf mijn iPhone





© 2013 Microsoft
Gebruiksrechtovereenkomst
Privacy en cookies